Stian Rogne entrar redningsflåten i treningsbassesenget til Ask Safety. Rogne er fiskar ombord i fiskebåten Loran frå Godøya og inne på sitt andre repetisjonskurs etter at han tok det første sikkerheitskurset for ti år sidan.
Seinare under bassengtreninga skal han snu redningsflåten på rett kjøl. Tidlegare på repetisjonskurset har det vore både teorirepetering og brannøving.
Sikkerheitkursa er ei av forklaringane på at vi i fjor hadde det andre året - så lenge det er ført statistikk - utan omkomne yrkesfiskarar, meiner dagleg leiar Staale Brungot i Ask Safety, som arrangerer sikkerheitskurs for både fiskarar og andre sjøfolk.
No tenkjer dagens generasjon fiskarar annleis om sikkerheit enn førre generasjon, etter Brungot si vurdering. Det slår også positivdet ut.
- Haldningane har blitt mykje betre, seier Brungot.

Betre båtar

Førre året utan omkomne yrkesfiskarar var i 2008. Det var første gang
Den gledlege statistikken for 2008 sprakk alt året etter. Etter 2008 har til saman 68 yrkesfiskarar omkome, men i fjor var det altså ingen.
Ein av grunnane er regelendringar som slår positivt ut.
Fiskarane som er åleine i sjarken har vore overrepresentert i statistikken over omkomne. Ein kontroll av standarden på mindre fiskebåtar som blei gjort av Sjøfartsdirektorartet vinteren 2008/2009 viste nedslåande resultat. 85 prosent av alle kontrollerte farty fekk eitt eller fleire pålegg om utbetringar. Hos 45 farty var manglane så store at direktoratet held fartya attende til feilen var retta.
Typiske manglar var manglande sertifikat og ettersyn av lasse- og losseinnretningar, manglande sertifikat hos mannskapet, ikkje oppdaterte kart, manglande opplæringshandbok, feil på redningsutstyr og mangel på redningsøvingar.

Tryggare etter regelendring

No er både kontrollen med båtane og båtane blitt betre, samstundes regelendringar gjer at fiskarar som før måtte fiske åleine no kan fiske saman med ein kollega og ta begge sine kvoter på ein båt.
Ikkje berre er arbeidsoperasjonane på ein liten båt farlegare enn på ein stor, men fiskarar som fiskar åleine har heller ingen arbeidskamerat som kan slå alarm og redde dei ut av knipa.
Åleine blir det fort fatalt om du hukar deg fast i garnet og blir dratt overbord. Då kan ein til i båten vere skilnaden på liv og død.

Null-visjon

I åra frå og med 1990 til første året utan omkomne, i 2008, omkom i gjennomsnitt 18 yrkesfiskarar i året. I åra 2009-2019 er gjennomsnittet like over seks i året. Det er triste tal, men likevel ei klar betring.
-Vi er veldig glad for at det ikkje har vore registrert dødsulykker i fiskeflåten i år, sier Joakim Martinsen i Norges Fiskarlag.
Fiskarlaget sitt mål er ingen omkomne. Betre og tryggare båtar og utstyr, færre som fiska åleine, sikkerheitskurs og større merksemd om korleis inngå ulykker har vore med på å få talet på omkomne ned.
Martinsen peikar og på at det er blitt tryggare ved landligge, mellom anna på grunn av betre kaier. Nye hamneanlegg, der fiskarane kan gå ned på flytekaia i staden for å klatre opp på ei fast kia, har også redusert talet på dødsulykker ved kai.
- Over tid får næringa og fiskarane betalt for innsatsen, seier Martinsen.